ถ้าดูสล็อตแตกง่ายเหมือนทุกสัปดาห์ มีการโจมตีของผู้ก่อการร้ายอีก คุณไม่ผิด ตามแผนที่ Crowdsourcing ฉบับหนึ่งมีการโจมตีมากกว่า 500 ครั้งทั่วโลกตั้งแต่ต้นปี 2560 โดยมีผู้เสียชีวิตกว่า 3,500 คน ในช่วงปี 2016 การโจมตีที่เริ่มต้นโดย ISIS เกิดขึ้นโดยเฉลี่ยทุกๆ 84ชั่วโมง ชาวอเมริกันจำนวนมากอาจสงสัยว่าหลังจากการโจมตีจำนวนมาก พวกเขามีช่องโหว่เพียงใดและมีมาตรการรักษาความปลอดภัยใดบ้าง
ขีดจำกัดของความปลอดภัยทางกายภาพ
แม้ว่าแอตแลนต้าจะมีเวลาหกปีในการดำเนินการตามแผนรักษาความปลอดภัยสำหรับการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกปี 1996 แต่ก็ไม่ได้รับผลกระทบใดๆ เมื่อวันที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2539 เอริค รูดอล์ฟได้จุดชนวนระเบิดไพพ์แบบโฮมเมดหลังจากโทรศัพท์เตือนได้ไม่นาน แม้ว่าระเบิดจะทิ้งคนตายสองคนและบาดเจ็บอีกกว่าร้อยคน แต่มันอาจจะเลวร้ายกว่านั้นมาก (กระเป๋าเป้ที่บรรจุระเบิดได้ถูกวางตำแหน่งใหม่บนพื้น ในขณะที่ IOC ตัดสินใจที่จะดำเนินการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกการโจมตีได้ทิ้งรอยดำไว้ในเหตุการณ์ที่ประสบความสำเร็จอย่างอื่น
เหตุระเบิดในแอตแลนต้าเกิดขึ้นที่สถานที่สาธารณะเพียงแห่งเดียวที่ยังไม่มีหลักประกัน เนื่องจากเป็นบริการฟรีสำหรับสาธารณชนในวงกว้าง หากมีการรักษาความปลอดภัยที่ Olympic Park รูดอล์ฟคงไม่สามารถใส่ระเบิดในเป้ของเขาได้
เมื่อตระหนักถึงภัยคุกคามที่เกิดขึ้นภายนอกสถานที่ ต้นทุนด้านความปลอดภัยของโอลิมปิกก็เพิ่มขึ้นอย่างทวีคูณ และรวมถึงบุคลากรและเทคโนโลยีที่ซับซ้อนมากขึ้น แม้ว่าแอตแลนต้าคาดว่าจะใช้เงินไป 200 ล้านเหรียญสหรัฐ แต่ลอนดอนก็ใช้เงินไปมากกว่า 1.5 พันล้านดอลลาร์ โตเกียวในปี 2020 คาดว่าจะใช้เงินประมาณ3 พันล้านดอลลาร์
ในขณะเดียวกัน หลังจากเหตุการณ์ 9/11 สนามบินทั่วโลกได้ใช้มาตรการรักษาความปลอดภัยใหม่ เช่น เทคโนโลยีการคัดกรองขั้นสูง ของ TSAการจัดการสัมภาระ การตรวจคัดกรอง pat-down และการออกแบบสนามบินที่ปลอดภัย กลายเป็นขั้นตอนมาตรฐานสำหรับสนามกีฬาและสถานบันเทิงขนาดใหญ่ที่มีการตรวจสอบความปลอดภัยที่ประตู
แต่ถึงแม้จะมีงบประมาณมหาศาลและมีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเพิ่มขึ้นหลายพันคน แต่ก็แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะป้องกันผู้ก่อการร้ายที่มุ่งมั่นหรือรับประกันความปลอดภัยอย่างแท้จริง ในขณะที่ความพยายามในการรักษาความปลอดภัยสำหรับกิจกรรมต่างๆ เช่น การแข่งขันกีฬาโอลิมปิกได้ทวีความรุนแรงขึ้น ผู้ก่อการร้ายในปัจจุบันไม่ต้องรอเหตุการณ์สำคัญๆ ที่ดึงดูดความสนใจจากทั่วโลกอีกต่อไป
แทนที่จะตระหนักว่าการโจมตีของพวกเขาจะสร้างความสนใจให้กับสื่อจำนวนมหาศาลด้วยตัวเอง พวกเขาได้ไปที่โรงภาพยนตร์ อาคารผู้โดยสาร ในสนามบินการแข่งขันกีฬาโรงแรมรถประจำทางและพื้นที่นอกสนามกีฬา
ทั้งหมดมีสองสิ่งที่เหมือนกัน: ฝูงชนจำนวนมากและการโจมตีดำเนินไปอย่างง่ายดาย
การรักษาความปลอดภัยขั้นสูงมีปัญหาของตัวเอง มันสามารถสร้างงานในมือของผู้คน และในระหว่างการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกที่แอตแลนต้า ผู้บังคับบัญชาสถานที่ลดระดับเซ็นเซอร์เพื่อเร่งแถวที่ยาวเกินไป แม้ว่าผู้ที่อาจเป็นผู้ก่อการร้ายอาจไม่ทราบเรื่องนี้ แต่ก็ยังเสี่ยงที่จะปล่อยให้ใครบางคนวางระเบิด
และถ้าคนจำนวนมากต้องรอคิวเพื่อผ่านด่านรักษาความปลอดภัย ผู้ก่อการร้ายที่น่าจะเป็นผู้ก่อการร้ายก็สามารถจุดชนวนระเบิดนอกสถานที่ได้ นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นในบรัสเซลส์และอิสตันบูล
กำหนดแนวความคิดเกี่ยวกับภัยคุกคาม
การทำสงครามต่อต้านการก่อการร้ายเป็นรูปแบบหนึ่งของ การทำสงคราม ที่ไม่สมมาตร
มันห่างไกลจากสงครามแบบดั้งเดิม ซึ่งกองทัพที่สวมเครื่องแบบเผชิญหน้ากันในสนามรบ แทนที่จะเป็นอย่างนั้น มันกลับทำให้พลเรือนที่ไม่มีที่พึ่งสามารถต่อสู้กับผู้ก่อการร้ายที่ตั้งใจแน่วแน่ที่จะทำร้ายพวกเขาอย่างร้ายแรง
อัตราต่อรองอยู่ในความโปรดปรานของผู้ก่อการร้าย สิ่งที่พวกเขาต้องทำคือประสบความสำเร็จเพียงครั้งเดียว ไม่ว่าจะพยายามกี่ครั้งก็ตาม เพื่อให้ผู้เชี่ยวชาญด้านความปลอดภัยสาธารณะประสบความสำเร็จอย่างเต็มที่ พวกเขาต้องป้องกันความพยายามในการก่อการร้าย 100 เปอร์เซ็นต์ เป็นตัวเลขที่น่าปรารถนา แต่แม้แต่ประเทศที่มีประสบการณ์มากที่สุดในการต่อสู้กับการก่อการร้าย เช่น อิสราเอลและสหราชอาณาจักร ก็ไม่สามารถวัดมาตรฐานนี้ได้
ทุกวันนี้ จำเป็นต้องพิจารณาสถานที่ใดๆ ที่ฝูงชนรวมตัวกันเป็น “เป้าหมายที่อ่อนแอ” สำหรับผู้โจมตี
เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการรักษาความปลอดภัยให้กับเป้าหมายที่อ่อนนุ่ม (และนี่ไม่ใช่การพูดว่าภัยคุกคามต่อ “เป้าหมายที่เข้มงวด” เช่น เครื่องบิน อาคาร และโครงสร้างพื้นฐาน ลดลง) หน่วยงานบังคับใช้กฎหมายต้องปรับปรุงการประสานงานระหว่างกัน ไม่ว่าจะเป็นทางข่าวกรอง การแบ่งปันข้อมูล และ การฝึกอบรม. และจากนั้นก็มีความจำเป็นในการขจัด ความขัดแย้ง ซึ่งหมายถึงการหลีกเลี่ยงพฤติกรรมการเอาชนะตนเอง – จากการแข่งขันระหว่างหน่วยงานและการสื่อสารที่ไม่ดีไปจนถึงการประสานงานที่ไม่เพียงพอ – โดยผู้ที่อยู่ฝ่ายเดียวกัน
ตัวอย่างเช่น พื้นที่รถไฟใต้ดินในแอตแลนตา 5 เคาน์ตีมีหน่วยงานบังคับใช้กฎหมาย 60 แห่ง และไม่รวมถึงหน่วยงานของรัฐ หน่วยงานของรัฐบาลกลาง การรับมืออัคคีภัย และบริการทางการแพทย์ฉุกเฉิน แม้จะมีองค์กรมากมายเหล่านี้ แอตแลนตาอาจเป็นหนึ่งในสองเมืองที่มีการเตรียมพร้อมที่ดีที่สุดในอเมริกาเพื่อรับมือกับภัยคุกคามจากการก่อการร้าย (อีกเมืองหนึ่งคือนิวยอร์กซิตี้) ในบทบาทของฉันในฐานะผู้ฝึกสอนการบังคับใช้กฎหมาย ประสบการณ์การโจมตีในอดีตได้ก่อให้เกิดวัฒนธรรมองค์กรแห่งความร่วมมือในสองเมืองนี้ที่ไม่เคยมีมาก่อนในการบังคับใช้กฎหมายได้อย่างไร หัวหน้าหน่วยงานบังคับใช้กฎหมายของรัฐบาลกลางหลายคนปรารถนาที่จะอยู่ในแอตแลนตาเพราะพวกเขาได้เรียนรู้เกี่ยวกับชื่อเสียงด้านการประสานงานและความร่วมมือในด้านต่างๆ เช่น ข่าวกรอง การวางแผน การสื่อสาร และการใช้งาน
ความร่วมมือที่ดีขึ้นระหว่างหน่วยงานเป็นไปได้แม้ว่าจะไม่ง่ายที่จะนำไปใช้ ถึงอย่างนั้นก็ยังไม่เพียงพอ
เนื่องจากไม่มีทางรับประกันความปลอดภัยได้อย่างสมบูรณ์ และการประเมินภัยคุกคามคาดว่าจะมีการโจมตีมากขึ้นมีองค์ประกอบอีกสองประการที่ควรได้รับความสนใจมากขึ้น: ความยืดหยุ่น ของชุมชน และ การ รักษาชุมชน
ความยืดหยุ่นหมายถึงวิธีที่ชุมชนบรรเทาการคุกคามของการก่อการร้ายและวิธีที่ชุมชนฟื้นตัวจากการโจมตี แนวความคิดคือไม่ให้ผู้ก่อการร้ายรู้สึกว่าสามารถทำลายชีวิตได้ ดังนั้นจึงทุ่มเทความพยายามอย่างมากในการกลับสู่ “ชีวิตปกติ” โดยเร็วที่สุด เพื่อสร้างและเปิดใหม่สิ่ง ที่ถูกทำลาย
การรักษาชุมชนหมายถึงการใช้ชุมชนเป็นแหล่งทรัพยากรเพื่อลดการแพร่กระจายของอุดมการณ์ที่ต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง ด้วยการแจ้งและสนับสนุนการบังคับใช้กฎหมายผ่านการเป็นหุ้นส่วนเชิงรุก ประชาชนสามารถกลายเป็นผู้เล่นหลักและเป็นพันธมิตรที่เชื่อถือได้ในสิ่งที่บางคนเรียกว่า “การผลิตร่วมกัน” ด้านความปลอดภัยสาธารณะสล็อตแตกง่าย
